Artık Ak Parti Silkinmelidir (7)

“Herkesin kazandığı iyilik kendine ve işlediği zarar da kendi aleyhinedir.”

Ancak insanın yaptığı iyi ya da kötü olup kamuyu ilgilendiriyorsa, durum değişir. Adalet ve Kalkınma Partisi, birçok alanda çağ atlatan bir kalkınma mücadelesi verirken adalet alanında yaptığı açığın kapanma ihtimali sorgulanmaktadır. Seçimden sonra zuhur eden iki olay da çok inciticidir. Birinci konu, on üç milyon insanı derinden tedirgin etmiştir, Bu gerçekten vahimdir. Vahim olduğu kadar da düşündürücüdür.

Özellikle ifade etmek gerekirse Cumhurbaşkanımız R. Tayyip Erdoğan’a yüzde elli bir oy veren halkımızın güveni olduğu için oy vermiştir. Ona oy vermeyen nice insanımız bile, Erdoğan’ın sözünün eri olduğu kanaatine sahiptir. Seçimden önce on üç milyon insanın gözünün içine bakarcasına yapacağı emekli maaşlarına zam oranı açıklaması emeklileri ümitlendirmişti. Artış yüzde yirmi beşte kalınca emekliler ikinci sınıf vatandaş düzeyine düşürüldükleri psikozuna girdiler. Bu ciddi mesele ülke çapında yankılanmaktadır. Konu ile ilgili negatif propaganda yapılmaktadır.

Böyle bir bahtsızlığa İsveç’in NATO üyeliği de eklenince Cumhurbaşkanının itibar kaybı gündeme gelmiştir. Yirmi küsur senelik iktidarı sürecinde verdiği sözü yerine getiren R. Tayyip Erdoğan’a ne oldu da her iki konuda da verdiği sözün tersini yaparak geri adım atmış oldu? Bu meseleler çok hassas birer konu oldukları herkesin ortaklaşa paylaştıkları hem hassas hem de onur kırıcı meseleler düzeyindedirler.

Öncelikle emeklilerin ikinci sınıf vatandaş durumuna düşürülmeleri tarihi bir olayı hatırlatmaktadır. Bu olay adalet ve kanaat açısından çok önemlidir. Tarihin

Âdil şahsiyetlerinden biri olan Hazreti Ömer radiyellahu anhu devletten aldığı maaşı hanımına verirdi. Geçimini onunla sağlardı. Bir gün zevcesinin üzerinde yeni bir elbise gördü. “Bu sana nerden” diye sordu. Hanımı, “bana verdiğin harçlıktan artırdım” cevabını” verdi. Halifei müslimîn, beytülmal yetkilisini çağırdı, emrini verdi.

“Bu elbisenin parasını maaşımdan beytülmale ödeyin. Bundan böyle bu elbise kadar miktarı maaşımdan tenkîs edin.” Bu hassasiyet çok şey düşündürüyor.

Evet. “Kanaat bitmeyen hazinedir.” Fakat emekliye verilmesi taahhüt edildiği halde verilmeyip tasarruf için geri adım atıldı. Bu adaletsizliğe sebep oldu. Özellikle başta Cumhurbaşkanı olmak üzere ihtiyaçtan çok çok fazla yüksek maaş alan bütün devlet etkililerine tasarruf uygulaması yapılması gerekirdi. Ancak tersi yapıldı.

Buna rağmen ömrünü vatanına ve milletine hizmetle geçirmiş emekliyi “günah keçisi” yerine koymak hiç de âdil değildir. Bir zamanlar mecliste milletvekilleri maaş artırımı oylaması yapılırken. yalnızca Adnan Kahveci bütün milletvekillerini utandıracak bir çıkış yapmıştı. Milletvekilleri maaşlarının artırılmasında tek başına red oyunu kullanmıştı. “Mevcut maaşın da çok olduğunu” savunarak tepki göstermişti.

Milletvekilleri, parti başkanları inisiyatifine bağlı olarak oylamalarda “el kaldırma görevlisi” gibi oylarını kullanır, iş bitirir giderler. Buna rağmen aldıkları maaşla emeklilerin maaşları mukayese edilemeyecek kadar farklıdır. Emeklilerin birçoğu görev süreçlerinde nice fedakârlıklar göstermiş ve hizmet alanında sıkıntılara göğüs germiş fedakâr insanlardır. Bunların ikinci sınıf vatandaş durumuna konulmaları, en azından onları incitmiş ve tepkilerine sebep olmuştur. “Vergi artışı” karşısında aldıkları maaşın bir kısmını vergi olarak devlete geri ödemek zorundadırlar, mağdurlardır. Bu mağduriyet de ikinci sınıf vatandaş durumuna konulmalarıdır. Bu hoşnutsuzluğa sebep olmuştur.

Evet, işte, bunlardan da Ak Parti silkinmelidir. Adalet ve Kalkınma Partisi olduğunu unutmamalı! Esselamualeykum.