BİR MUCİZE:BEBEĞİN ANA RAHMİNDE Kİ GELİŞİMİ

Kendini çok akıllı gören insanlar vardır… Bunlar pek zararlı değillerdir çevresine… Ama bir de kendini çok akıllı görüp, etrafında ki insanları aptal görme hastalığına yakalanan insanlarda vardır ki bunlar toplum için her bakımdan tehlike arz ederler…

Ateist ve deist insanları ben, bu şekilde iki kısma ayırıyorum…

Allah’ın varlığına ve birliğine inanmayıp, yüce rabbimizin milyonlarca mucizesini görmek için çevresine bakmaktan ve anlamaktan aciz akıllı(!) insanlar topluluğudur bunlar…

Mesela kendi dışkısını yiyen Celal Şengör, çok akıllıdır ateist düşünceye sahip olan kimseler için. Gençler ile yapılan TV Programlarında bu profesör, din aleyhine bir söz ettiği zaman alkışlarken avuç içleri patlayan gençlerimiz de var maalesef…

 Kendi yaratılışının bile büyük bir mucize olduğunu anlayamayacak kadar akıllı olan bu insanlar, Mekke döneminde de vardı. Mesela Peygamberimize (sav) “Göster şu inandığın tanrıyı bize” dediler. “Senin söylediklerin eskilerin masalından başka bir şey değil” dediler. “Rabbine dua et de şu Sefa tepesini bizim için altına çevirsin” dediler…

Dediler de dediler…

Onların dedikleri, güneşi balçıkla sıvamaya çalışmaktan başka bir şey değildi…

Yani sizin anlayacağınız, insan kendi yaratılışının bile büyük bir mucize olduğunu unutarak, rabbine isyan etti. Bir damla meniden yaratıldığını anlayamayacak kadar akıllı (!) insanlar dün de vardı bugün de var…

Kur’an-ı Kerim’in başlı başına kendinin bir mucize olduğunu hatırlatalım ve “Biz ne kadar anlatırsak anlatalım, bizim anlattığımız karşıdakinin anladığı kadardır” bilinciyle, ayetler ile devam edelim. 

*Öyleyse insan neden yaratıldığına bir baksın.

*Fışkırıp çıkan bir sudan yaratıldı.

*Bu su, bel ile kaburga kemikleri arasından çıkar.

*Şüphesiz Allah’ın onu, öldükten sonra tekrar diriltmeye de gücü yeter. (Tarık Suresi 5-6-7-8)

İşte o bir damla meni (Sperm), dişinin yumurtasını aşılıyor. Gelin bu döllenmeden  sonrasını yüce Kitabımız Kur’an-ı Kerim’in ayetlerinden dinleyelim:

“And olsun ki, insanı süzme çamurdan yarattık. Sonra onu nutfe halinde sağlam bir yere yerleştirdik. Sonra nutfeyi kan pıhtısına çevirdik, kan pıhtısını bir çiğnemlik et yaptık, bir çiğnemlik etten kemikler yarattık, kemiklere de et giydirdik. Sonra onu başka bir yaratık yaptık: Biçim verenlerin en güzeli olan Allah ne büyüktür!” (Mu’minun, 23/12-14)

Bir damla meninin ana rahmine düşmesinden sonra, ana rahmindeki bu muhteşem gelişmeyi ve yaratılışı anlayamayan veya anlamak istemeyen ve buna tesadüf diyecek kadar da yüce rabbimiz ile adeta inatlaşanlar için de Cenabı Hak meydanı boş bırakmamak için şöyle buyurmuş:

“İnsanı bir nutfeden/meniden yarattı. (Bir de ne göresin!) O (insan, yaratıcısına karşı) apaçık bir düşman kesilivermiş.” (16/Nahl 4)

“İnsan, onu bir su damlasından yarattığımızı görmedi mi? (Şimdi) apaçık bir düşman kesilivermiştir.” (36/Yâsîn 77)

“Şüphesiz ki biz insanı, birbirine karışmış (kadın ve erkeğin) suyundan yarattık. Onu deniyoruz/imtihan ediyoruz. (Bu sebeple de) onu işiten ve gören bir varlık yaptık.” (76/İnsân 2)

Allah’ın (cc) yarattığı kâinatın ve bu kâinatta bizlere sunduğu nimetlerin tesadüf olduğunu söyleyenlere, şu ayeti kerime ne kadar güzel bir cevap olsa gerekir:

“Allah sizin için kendi nefislerinizden eşler yarattı. Eşlerinizden de sizin için çocuklar ve torunlar yarattı. Sizi temiz şeylerle rızıklandırdı. (Hâl böyleyken) batıla inanıp Allah’ın nimetini inkâr mı ediyorlar?” (16/Nahl 72)

Değerli Okuyucum!

İmansız kalplerin beyinleri hastalıklıdır. Onların kalpleri ile beyinleri arasında frekans bozukluğu  hat safhadadır. Hatta ve hatta bazılarının devreleri tamir edilemeyecek şekilde yanma gösterdiği için, insanın bu muhteşem yaratılışını kavrayamadıkları gibi, öldükten sonra da kıyamette ki dirilişi anlayamayanlar için de yüce rabbimiz şu ikazı yapmaktadır:

Ey insanlar! Şayet (öldükten sonra) dirilmeden yana şüphe içindeyseniz, şüphesiz ki sizi topraktan yarattık. Sonra bir damla meniden, sonra donmuş kan pıhtısından (embriyo) sonra da yaratılışı tamamlanmış, tamamlanmamış bir parça etten… (bunları yapanın yeniden diriltmeye kâdir olduğunu) sizlere açıklamak için. Dilediğimizi belirli bir süreye kadar rahimlerde tutuyoruz. Sonra sizleri birer bebek olarak çıkarıyoruz, sonra da yetişkinlik çağına ulaşmanız için (size ömür veriyoruz). Sizden kimi ölüyor, kimi de ömrün en kötü çağına döndürülüyor ki, bildikten sonra hiçbir şey bilemesin. Sen yeryüzünü kurumuş/hareketsizleşmiş görürsün. Üzerine su indirdiğimizde (önce) titreşir, (sonra) kabarır ve her göz alıcı çiftten bitkiler bitirir. (22/Hac 5)

Bizler, imanın şartlarına inanıyoruz ve inanmayan insanların da “Yüce rabbimizin bize şah damarımızdan daha yakın olduğu” (Kâf 16)  inancıyla, hidayete erip iman etmeleri için yüce rabbimize dua ve niyaz da bulunuyoruz.

Allah hidayet versin…

Selam, saygı ve muhabbetlerimle…

Şaban Doğan