Srebrenica’nın ötesinde

Srebrenica’yı ve diğer katliamlarıyla Bosna Soykırımını unutmamamız, iyi anlamamız lazım.

Srebrenica Katliamı‘ndan bu yana her yıl Bosna-Hersek’li genetik mühendisleri ve adli tabiplerin, bulunan vücut dokularını ölenlerin ailelerinin DNA’larıyla karşılaştırdıkları çalışmalarıyla yeni şehidler tesbit edilmekte. 22 yıl sonra sayı 8372’e erişti.

Toplumumuzda genelde Srebrenica (Sırebrenitsa okunur, Gümüşlü manasına gelir) soykırımı olarak biliniyor. Oysa bir gündeki en büyük toplu katliam olsa da Bosna Soykırımı‘ndaki sadece tek bir vakadır.

Srebrenica’nın yanısıra soykırımın ilk haftalarında Kuzeybatı Bosna sınırındaki Krayina bölgesindeki Prijedor, Sanski Most, Bihać kentlerinde ve Doğu Bosna’daki Višegrad, Zvornik, Bijeljina, Foča şehirlerinde kitlesel cinayetler işlendi. Nobelli İvo Andrić’in meşhur Osmanlı karşıtı roman Drina Köprüsü‘nde adı geçen köprüden atılan cesetlere boğuldu nehir.

Saraybosna’nın Dobrinja mahallesinde, ülkenin Prozor, Bratunac, Stolac, Ahmići kasabalarında katliamlar yapıldı.

Tuzla ve Markale’de birer bombayla alışveriş yapan halk öldürüldü. Çetnik lideri “Müslümanlar ilgi çekmek için kendilerini bombalıyor” diye gevrek gevrek gülüyordu.

Korićanske Stijene, Uborak, Sokoline, Biljani, Čemerno, Doljani, Duša, Grabovica, Kapija, Kravica, Kiseljak, Mokronoge, Paklenik, Sjeverin, Raštani, Stopni Do, Štrpci, Zaklopače yerleşimlerinde onbinlerce insan katledildi.

Kuzey’deki Doboj ve Hersek’teki Mostar kentlerinde, üç buçuk yıl boyunca keskin nişancılar ve havan toplarıyla vurulan Saraybosna’da da binlerce insan katledildi. Saraybosna etrafındaki tepelere hafta sonlarında Avrupa’dan misafir savaşçılar dürbünlü tüfekle öldürdükleri çoluk çocuk için 100 Dolar ödül alıyorlardı.

Bütün bunlar dünyanın gözü önünde ve üç buçuk yıla yakın bir geniş zamanda oldu. Hem Sırp hem de Hırvatlar yaptı.

Bunlar olurken, katliamların en yoğun zamanında, “sizi gebertiyoruz Türkler” çığlıklarıyla işkenceler yapılırken şimdi adalet barış kelimelerini seven sözde Türk zengin çocukları İnönü Stadı’nda Gençliğin Yeni İlahı başlıklı Michael Jackson konserinde kendilerinden geçiyordu.

Bunlar olurken Çetnik lideri Karadžićelinde PKK bayrağıyla fotoğraf pozu veriyordu. Turčin (Türkler, yani Müslüman Bosnalılar) orada, onları Bosna’dan yok edeceğiz diyordu.

Bu etnik bir soykırım değildi. Taraflar tam olarak Sırplar ve Boşnaklar da değildi. Müslümanlar için savaşan Saraybosna özel kuvvetlerinin lideri bir Sırptı. Kenti savunan komutan da Alija Izetbegović’e sadık Sırp general Jovan Divjak‘tı. En büyük Müslüman katliamlarını Yugoslavya’ya sadık Fikret Abdić birlikleri yaptı.

Bu doğal sürecinde bir Osmanlıtarihi savaşıydı. Çokuluslu, çokkültürlü, müsamahakar ve merhametli Osmanlı Müslümanları ve ona bağlı adaletli insanlarla vahşi-barbar Çetnik (çeteci) sürüleri arasındaydı. Yani 1829 Yunan ayaklanmasından bu yana devam eden Müslüman soykırımının bir devamı.

Bu, tamamen İngiltereve Dünya Derin Devleti’nin organize ettiği ve üç buçuk yıl devamını sağladığı bir şeytana kurban ayiniydi.

Srebrenica’yı ve diğer katliamlarıyla 1992-1995 Bosna-Hersek Soykırımını unutmamamız, bilmemiz, araştırmamız, sürekli ona dönmemiz lazım.

Gelişen Olaylara İslami Bakışın Adresi