Cumhurbaşkanımızı Tebrik Edip Dua Ederek Hakka Çağırmak

Cumhurbaşkanımızla yaklaşık 50 yıldır tanışırız. Kısmî de olsa dostluğumuz vardır. Kendisi samimi bir Müslümandır. İslâmî duyarlılığı da vardır. Gel gör ki Sayın Cumhurbaşkanımızın yönetiminin hemen hemen bütün icraatları İslâm ile çelişir hale geldi. Ekonomiden eğitime her şey laikti ama daha bir laikleşti. Hayatı laik düzene terk ettik. Artık bir hayat düzeni olarak İslâm’ın ismi de cismi de yok gibi.

İslâm Çocukları Döneminde de Garip

İslâm ilk dönemlerinde garipti. Lakin genel hayattan ve resmi yaşamdan dışlandığı için uzun dönemlerdir yine garip. Ama üç beş de olsa savunanı vardı, ağlayanı vardı. Şimdilerde kendi çocuklarının döneminde İslâm daha bir garipleşti. Çünkü Müslümanların büyük çoğunluğu laikleşti, ahiretin sorgulamasını, Cenneti ve Cehennemi de unuttu.

Artık İslam adına hayra çağıran, Marûf’u emredip Münker’den sakındıran da kalmadı gibi. İslâm’a mı üzüleyim, Cumhurbaşkanımızın jakoben laik düzen için de erimesine mi yanayım.

Yazıya başlarken Hakka çağrı görevimi yapmak için Cumhurbaşkanımızın son bir beyanını ele almayı düşünüyordum. Birden içime bir gariplik çöktü, hıçkıra hıçkıra ağladım. Ben de ağlayan ama ağlatamayan bir garip derviş gibi oldum.

 Ama ağlamanın/yerinmenin toplum hayatımız için bir faydası yok. Yüce dinimizin, müşterek aklın ve ilmin verilerine yani Marûf’a çağırıp zıddı olan Münker’den sakındırmada ise fayda var.

İstanbul Sözleşmesine Karşı Çıkma

Hayra/Marûf’a çağırmak deyince aklıma oluşturduğumuz gündem geldi.

Sözüm ona İstanbul Sözleşmesi’ne karşıyız, olmalıyız da. İyi de cılız cılız bir sesle karcı çıkılan işin doğrusu ne? Ülkemizdeki binlerce akademisyenleri ile Hukuk ve İlahiyat Fakülteleri nerede? Ne yaparlar. Alternatif bir çalışma yapabildiler mi? Emir mi bekliyorlar? Hadi isteseler yaparlar diyelim. Diyelim de Kur’ân ve Sünnet’ten model çıkarmadıkça geleneksel fıkıhla bir yere de varamayız. Varamadık da.

Geçmiş İslâm alimlerimiz büyük işler başardılar. Bugün de yararlanacağımız eserler bıraktılar. Doğru ama büyük çoğunluğu Kur’an ile çelişerek ergenlik öncesi evlilikleri, hatta süt çocuklarının evliliklerini bile onayladılar. Kadınların haklarını kısıtladılar.

Bu günkü müftüler ve ilahiyat akademisyenlerinin seküler/laik düzene onay verdikleri gibi, aynı şekilde, aynı zamanda da onların önemli bir kısmı da dönemlerinin sultanlarına baş eğdiler. İnsanların köleleştirilmesini onayladılar ve hatta yüzde yirmiye kadar faizi tasvip ettiler. Babadan oğluna saltanat sistemine kafa salladılar.

Bununla birlikte, unutmayalım ki zulmü alkışlamayan İmam-Azam hapiste can verdi. İslâm ile ruhî bağlantısını koparan Osmanlı Devleti de kendi çocuklarının elinde yıkıldı. Bu nedenle tarihsel olarak, Müslüman toplumlar içindeki değişim ve uyum süreçleri önemlidir.

Samimi Bir Çalışma ve Çağrımız Var mı?

Allah aşkına söyler misiniz, ciddî bir çalışma ile  Cumhurbaşkanımıza samimi bir çağrı, Marûf’a davet, Münker’den sakındırma var mı? Üniversitelerimizin yüz kadar ilahiyat ve diğer sosyal bilim fakülteleri bir tek meselemizi olsun çözümledi, halkımıza ve Cumhurbaşkanımıza çağrı yapabildi mi?

Yahu Allahtan korkalım; Ahiret var, Cennet ve Cehennem var. Bu kutsal inançlarımız, İslam’ın temel öğretileridir. Ancak, modern yaşamda bazen İslam’ın bu öğretileriyle uyum sağlamak zor olabilir. Evlilik, boşanma ve mîras gibi Ahval-i şahsiyye konularında İslam’ın rehberliği önemlidir, ancak bazen bu konularda da dışlanabiliriz.

Özellikle İslam’ın günlük hayata tam entegre edilmediği durumlarda, bazı Müslümanlar bu konularda sorunlar yaşayabilirler. İslam’ın öğretilerini korumak ve yaşamak, Müslümanlar için önemlidir. Ancak tarih boyunca, özellikle Osmanlı döneminde, İslam’dan mülhem gayrı Müslimlere bile tanınan medenî haklar bazen korunamamış olabilir. Bu durumda itiraz edenler olmuş olabilir.

İslam dışılığa bilerek onay verenlerin İslam inancını sorgulanabilir hale getirebileceği doğrudur. Ancak İslam, kişinin içindeki inanç ve niyeti değerlendirir. İman, kalpte derin bir inanç ve samimiyet gerektirir. Kimse bir başkasının imanını kesin bir şekilde yargılayamaz.

Sonuç olarak, İslam inançlarına bağlılık kişisel bir meseledir ve her birey kendi inançlarına göre yaşamalıdır. İslam’ın temel öğretileri ile modern yaşam arasında denge bulmak önemlidir, ancak bu denge herkes için farklı olabilir. İslam’ın özüne sadık kalarak, çağın gereksinimlerine uyum sağlamak da önemlidir.

Marmara İlahiyatı 1973’de birincilikle bitirmiş bir kişi olarak Allaha yemin ederim ki ilahiyatlılar ülkemizdeki tarikat ehline bile kıyaslanamaz. Çünkü tarikat bağlıları bizler gibi maaşlı insanlar değildir, pek çoğu Kur’ân ve Sünnet cahili olmakla birlikte samimidir, Allah’ın rızasını hedeflemektedir. Ya bizlere ne diyelim? Kur’ân ve Sünnet çizgisinde miyiz, yoksa laik çizgide mi? Bırakınız yüzleri/binleri etrafında kırk kişi olan kaç ilahiyatçımız var?

Bir millet nasıl olursa yöneticileri öyle olur. Çok şükür Cumhurbaşkanımız bizim ortalamamızdan daha hayırlıdır. Bu tespiti yaptık ya, şimdi şahsiyetsiz dünyacılar yine dedikoduya başlar, su-izan, gıybet ve iftira haramlarını işleme koyarlar. Zaten onların yapabildikleri budur. Onlar bilsinler ki:

Kişisel hayatında İslâmî çizgisi ve Yaratanımıza secdesi olmasa Cumhurbaşkanımıza ayağa kalmak şöyle dursun selam bile vermezdim.

Ben, Cumhurbaşkanımızı, üstlendiği ağır yükün altında ezilir ve inler görüyor, ona acıyor ve şartlı olarak dua ediyorum. Cumhurbaşkanımızdan madde ve makam beklentisi içinde olanları da zavallılar olarak görüyorum.

Kulluk denemesi gereği Allah’ın vereceğini kim engelleyebilir, Mevlâmızın vermediğini hangi Cumhurbaşkanı verebilir? Ancak mukadder olanın müyesser olacağını bilemeyen iman özürlüleri gerçek Müslüman olabilir mi?

***

Yazıya başlarken Cumhurbaşkanımızın son bir beyanını ele almayı düşünüyordum, demiştim. Kalemimi zapt edemedim. Konumuza dönelim:

Cumhurbaşkanımız Açıklama Yapıyor da…

Önce haberi okuyalım:

“Cumhurbaşkanı Erdoğan, Twitter hesabından yaptığı açıklamada, “Dün bir cani tarafından hunharca katledildiğini öğrendiğimiz Pınar Gültekin’in acısı bizleri kedere boğdu. Kadına karşı işlenen tüm suçları lanetliyorum. Bu canilerin ve işledikleri bu rezil cinayetlerin bizim medeniyetimizde de anlayışımızda da yaşantımızda da tek bir kum tanesi kadar yeri ve bahanesi yoktur, olamaz. Hep birlikte bu şiddete karşı duracak, bunları millet olarak yeneceğiz. Pınar Gültekin’i katleden caninin hak ettiği en ağır cezayı alacağından şüphem yoktur. Pınar Gültekin’e rahmet, kederli ailesine, arkadaşlarına, sevenlerine sabır diliyorum” ifadelerini kullandı.”

Biz de bu açıklamayı tahlil edelim ve Cumhurbaşkanımızın ilgisine sunalım:

1. Cumhurbaşkanımız “Kadına karşı işlenen tüm suçları lanetliyorum.” diyor. Dilediği kadar lanetleyebilir. Ama makamı lanetleme yeri değil, lanetleme sebebi olacak işleri engelleme yeridir. Kaynaklarımıza dönülerse engelleme de mümkündür.
2. Cumhurbaşkanımız “Bu canilerin ve işledikleri bu rezil cinayetlerin bizim medeniyetimizde de anlayışımızda da yaşantımızda da tek bir kum tanesi kadar yeri ve bahanesi yoktur, olamaz.” diyor. Doğru söylüyor. Ama o bizim medeniyetimiz nerede? O mübarek medeniyetimize üniversitelerimizle, eğitim sistemimizle ve çıkardığımız yasalarla karşı çıkmakta devam etmiyor muyuz? Birbirimizi mi kandırıyoruz?
3. Cumhurbaşkanımız “Hep birlikte bu şiddete karşı duracak, bunları millet olarak yeneceğiz.” diyor. Diyor da merak ediyor ve soruyoruz, nasıl yeneceksiniz? Siyasiler ve kadın kuruluşlarından bu tür beyanları dinlemekten gına geldi. Ellerimizi tutan mı var? Hadi hodri meydan.

• Cumhurbaşkanımız “ Pınar Gültekin’i katleden caninin hak ettiği en ağır cezayı alacağından şüphem yoktur.” diyor. Oysa şüphe duymalıydı. Soralım: bir Pınar Gültekin’i değil, bin Pınarı Gültekin’i öldüren katilin alacağı ceza nedir? Allah’ın tayin ettiği af ve tazminat seçeneklerini de içeren ölüm cezası mı? Pınarın ailesine seçenekler sunulacak, affedip etmedikleri belirlenecek mi? (Bakara 2/178) Katilin alacağı müebbet hapis cezası, ekonomik yönden onu toplumun başına bela etmekten ve ailesini hapishane yollarında perişan etmekten başka ne işe yarayacak? Katil azamî 20 yıl sonra yeni bir cinayet işlemek üzere aramızda olmayacak mı? Ama bütün bu gerçekleri kavrayabilmek için Allah’ın buyurduğu gibi derin akıl sahiplerinden olmak gerekiyor. ( Bakara 2/179) Gerekiyor da İslâmî bilgi ve bilinç yoksunu danışmanlar insanda akıl mı bırakır.

Kadına karşı şiddeti onaylayan varmış gibi Cumhurbaşkanımız sebeplerine değinmeden yeriyor. Bize teşhis ve çare lazım. İstanbul Sözleşmesi ve 6284 sayılı yasada teşhis de yok, çare de. Arıyorsanız işte teşhis ve çare, okuyunuz sayın Cumhurbaşkanım.

https://www.alirizademircan.net/kadina-siddetin-sebepleri-ve-careler-5-496h.html

Mağrur Olma Kardeşim

Hz. Salih Peygamberin diliyle ifade edersek şimdilerde millet olarak yalakalığı yönelenlerden, gerçek dost olan nasihatçileri sevmeyenlerden olduk. (Araf 7/79)

Eskilerimiz “ Mağrur olma padişahım senden büyük Allah var “dermiş. Ayasofya’mızın ibadete açılışı sebebiyle hakkı olan sürurunun, gurura dönüşebileceği endişesiyle biz de bu yazımızla “ Sakın ha mağrur olma Cumhurbaşkanım kardeşim, ” diyoruz.

İstismarcılara…

Bu yazımıza dayanarak siyasî istismara yöneleceklere derim ki benden size hayır yok. İslâm adına kırgın olan ben, İslâm’ın adını dahi anamayan mevcut siyasilerle hiç mi hiç barışamam, kaynaşamam, ümit ve şifa besleyemem ve istikbal göremem. Karanlıkları yararak sabahı çıkaran Rabbimden ümitvarız.

Yüce Rabbimiz ” Öğüt ver öğüt müminlere fayda verir.” buyuruyor. Biz görevimiz yapıyoruz. Gerisini mümin olanlar düşünsün.

Ali Rıza Demircan

YAZARIN DİĞER YAZILARINI OKUMAK İÇİN BURAYA TIKLAYINIZ

İlahiyatçı – Yazar Ali Rıza Demircan’ın “Bir Kuşluk Vakti”nde Güzel Kul Olma Mücadelem – Hatıralar” adlı yeni kitabını sipariş vermek için görsele tıklayınız.