İbadetin ve Tevhidin Kalbi: Dua

Duanın nasıl olması gerektiğini bizlere Kur’an ayetleri ve Peygamber (sav) öğretmektedir. Duanın önemi Kuran ve sünnette geniş bir şekilde açıklanmıştır. Furkan suresinin 77. ayetinde Allah(cc) şöyle buyurmaktadır:

“(Resulüm) de ki; Rabbim size ne kıymet verir duanız olmasa?” 

Bir hadiste Peygamber şöyle buyurur:” Dua, ibadetin beynidir”.

Duanın nasıl yapılması gerektiği hakkında yüce Rabbimiz bize yol gösteriyor ve açıkça, başka hiçbir izaha gerek kalmayacak şekilde:

“Rabbinize yalvara yakara ve gizlice dua edin. Bilesiniz ki O, haddi aşanları sevmez…. Allah’a korkarak ve (rahmetini) umarak dua edin. Muhakkak ki iyilik edenlere Allah’ın rahmeti çok yakındır.”

(A’raf-7/55-56)

“Kendi kendine, yalvararak ve ürpererek, yüksek olmayan bir sesle, sabah akşam Rabbini an. Gafillerden olma.” (A’raf-7/205)buyuruyor.

Yine, dua etmekten kibirlenip kaçınmak gibi, dua ederken de tiz perdeden bir sesle ve ölçüsüzce ellerini avuçlarını açarak, büyüklenerek dua etmekten men ediyor ve mütevazi bir şekilde, mahzun bir eda ile dua edilmesini emrediyor. (A’raf-7/206)

Dua, yalnız Allah için ve Allah’a yapılır. Yani, insan istediğini sadece Ondan ister, başkasından bir şey istenmez. Çünkü

“El açıp yalvarmaya lâyık olan ancak O’dur. O’nun dışında el açıp dua ettikleri onların isteklerini hiçbir şeyle karşılamazlar. Onlar ancak ağzına gelsin diye suya doğru iki avucunu açan kimse gibidir. Hâlbuki (suyu ağzına götürmedikçe) su onun ağzına girecek değildir. Kâfirlerin duası kuşkusuz hedefini şaşırmıştır.”

(Ra’d-13/14)

Ayrıca, Allah’ın en hoşlandığı ve kabule en şayan olan dua da herkesin uykuda veya başka işlerle meşgul olduğu gafil saatlerde yapılan duadır. Büyükler hep bu vakitleri gözleyip dua etmişlerdir. Peygamberimiz (sav) de, en geniş kapsamlı dualarını gece namazından sonra yapmıştır. Uykuyu, gafleti bir kenara bırakıp, gecenin bir kısmında uyanık bulunarak münacatta bulunmak insanı Allah’a yaklaştırır.

“Korkuyla ve umutla Rablerine yalvarmak üzere (ibadet ettikleri için), vücutları yataklardan uzak kalır ve kendilerine verdiğimiz rızıktan Allah yolunda harcarlar.”

(Secde-32/16)

Mühim bir iş için duaya başlamadan önce sadaka vermek ve iki rekât namaz kılıp abdestli ve kıbleye yönelik olarak dua etmek, önce Allah’a hamd edip sonra da Peygamberimize salavat getirmek, duanın kabulü için güzel amellerdendir.

Dualar için belli vakitler ve saatler olmamakla beraber Hz. Peygamber, belli vakitlerde dua etmeyi artırdığı için bizler de onun önem verdiği bu hususi vakitlerde dua etmeye çalışmalıyız. Bu vakitlerin bazıları şunlardır:

Ezan ve kamet arası, ezan okunurken, gecenin sonunda, farz namazların ardından ve özellikle sabah namazından sonra, secde halinde, Ramazan ayında ve Kadir Gecesi’nde vs. gibi.

İçinde bulunduğumuz Ramazan ayında, çokça dua etmek icap eder. Allah’tan istemek, kendimizi sadece ona muhtaç kılmak Tevhid akidesinin bir gereğidir. Türbe ziyaretleri gibi, tevhide zarar veren amellerden kaçınmak lazım gelir. Sadece ziyaret olacaksa, zaten islam dini buna müsaade etmiştir. Ancak bir ihtiyacını arz etmek, bir isteğinin yerine gelmesini istemek maksadıyla yapılırsa, yukarda zikrettiğimiz ayetler yok sayılmış olur. Ayetlerden de görüleceği gibi, dua yalnızca Allah’a yapılır. Dua adresi saparsa, orda tevhitten söz edilemez. Yegâne yol göstericimiz Kur’an olduğu için, onun emir ve yasaklarına riayet etmemiz gerekir. Bu vesileyle Ramazan ayında indirilmeye başlanmış olan kitabımız olan Kur’an’ı, okumakla kalmayıp anlamaya çalışmamız gerekir. Bu sayede Kur’an’ın hakkını vermiş oluruz.

Gelişen Olaylara İslami Bakışın Adresi