Aşırı Övgü/Yalakalık Kula Kulluk Olarak Haramdır II

Ölüye Övgü

Diriye övgü yok da ölüye övgü var mı? Ona da yok. Atatürk’e övgü, Abdülhamit’e övgü, Abdülkadir Geylani’ye övgü, İmam-ı Rabbani’ye övgü, Halid-i Bağdadi’ye övgü yağdırıyoruz. Aşırılığa kaçan övgü ruh dünyamızı istila etmekte ve karartmaktadır. Peki, bu kadar iddialı nasıl konuşuyoruz? İddialı konuşmuyoruz. Aziz Peygamberimizi izlemeye çalışıyoruz. Şu örnekleri beraberce dinleyelim.

Osman İbn Maz’ûn

Osman İbn Maz’ûn ilk sahâbilerdendir, bir diğer anlatımla ilk müminlerden, Medine’ye de ilk hicret edenlerdendir. Namaz ve oruç gibi ibadetlere son derece düşkün bir zattır. Hz. Aişe validemiz bu zatın hanımını pek dağınık bir kıyafetle görünce “ bu ne haldir” der/sorar. O da “Eşim Osman İbn Maz’ûn’unbana hiçbir ilgisi yok, beni görmüyor bile, onun için ben de kendime çeki düzen vermiyorum” cevabını verir. Hz. Aişe validemiz olayı Peygamberimize aktarınca Peygamberimiz Osman İbn Mazûn’u huzuruna celb eder. Bu nasıl bir uygulamadır, diyerek sorgular ve devamla şöyle buyurur:

• Ben geceleri kalkar hem uyur hem ibadet eder; namaz, zikir ve Kur’an ile iştigal ederim. Ben bazı günler oruç tutarım bazı günler tutmam. Eşlerimle de ilişkilerimi sürdürürüm. Sen kimi örnek alıyorsun Ya Osman?

Müslüman Kadınlar Bakımlı Olmalıdır

Bu arada bir gerçeği ifade edelim. Özellikle zamanımızda kadınlar kocalarına karşı bakımlı olmalıdırlar. Çünkü yaşadığımız düzen zinalara açık bir düzendir. Göz zinalarına açık bir düzendir. Fitne kol geziyor. Kocanın ve kadının vazifesi birbirlerini haramlardan korumaktır. Böylece birbirlerinin ahiret hayatına yardımcı olmaktır. Bu sebeple mümin kadınlar eşlerine karşı bakımlı olmalıdırlar.

 Osman İbn Mazûn vefat ediyor. Vefat edince Medine’ye geldiğinde evine misafir olduğu ailenin hanımı cenazenin başında ve Peygamberimizin önünde şöyle diyor:

“Ey Osman! Allah’ın rahmeti üzerinde… Rabbin sana şimdi ne büyük ikramlarda bulunuyor.”

Bu övgülü sözleri duyunca Peygamberimizin rengi atar ve ona dönerek şöyle buyurur:

• Sen nereden biliyorsun Osman İbn Mazûn’a Allah’ın lütuflarını yağdırdığını. Ben Osman İbn Mazûn için hayır ümit ediyorum. Ama vallahi ben, bana ne yapılacağını , nasıl muamele göreceğimi bilmiyorum. Siz nasıl bilebilirsiniz?

 Sevgili okuyucularım! Geleneğimizde oluşmuş bazı yanılgıları yaşatıyoruz. Mesela Peygamberimiz efendimizin bazı sahabilerinin Cennetlik olduğunu beyan ettiği ifade edilir. Aşere-i mübeşşere, müjdelenmiş on sahabi buna örnek verilebilir.

Peygamberimizin çevresinde olan insanların cennetlik olabileceklerine dair bizim hüsnü zannımız olabilir, ama Peygamberimiz geleceği bilmez yani kendisine bildirilmedikçe gaybı bilmezdi. Aziz Peygamberimiz hiçbir sahâbisi için “cennetliktir” ifadesini kullanmamıştır. Kullanamazdı da. Kur’an bu gibi girişimlere kapalıdır. Hayır ümid edebiliriz ama” şu zat cennetliktir,” şeklinde kesin bir yargıda bulunulamaz. Peki ne yapabiliriz? Cevabı Peygamberimizin şu hadisinden öğreniyoruz:

“Sizden biriniz arkadaşını övecekse ben bu kardeşimin şöyle şöyle özellikli olduğunu sanıyorum, desin. Allah’a karşı kimseyi temize çıkarmasın.”

Hiç kimse Allah’a karşı temize çıkarılamaz. Edep budur. Uygulanacak yöntem budur.

Yalakalık tarzı övgüler bizi ruhi sefalete düşürür, muhataplarımızı da azgınlaştırır.

Sevgili kardeşlerim şimdi önemli bir noktaya geldik.

Sloganlar ve Alkış Tutmalar

Bu ülkeden yüzbini aşkın diyanet mensubu var. Din ve ahlak bilgisi öğretmenleri var, ilahiyat akademisyenleri var. Tarikatlar var. Böyle iken cehalet kol geziyor. Ahlak zaafı yaşanıyor. Özellikle bu konuda.

İslâm açısından bakıldığında kurumların açılışlarında, kapalı spor salonu toplantılarında, mitinglerde ve stadyumlarda Allah’a ve Peygamberine isyan edildiğini görüyoruz. Atılan şu sloganlara bakınız:

“Millet seninle gurur duyuyor, mücahit falanca, en büyük başka bizim başkan, izindeyiz…” Nedir bu? Nedir bu ahlksızlığı doğallaştıran yalakalık? Binlerce on binlerce insan bir adama “millet seninle gurur duyuyor “derse adamın boynunu vurdun, kişiyi manen bitirdin. Üstelik sadece üst düzey siyasiler için yapılmıyor, sanatçılar ve sporcular için de yapılıyor. Bir ülkede sporcular ilim adamlarından daha çok biliniyorsa, o ülkede yozlaşma var demektir. Soralım bakalım, bu ülkede bilginlerimizden kaç tanesi biliniyor ?

Bırakınız diğerlerini. İslâm’a bağlıyız diyen gazetelere bakın, her birinde birkaçkaç spor sayfası göreceksiniz. Bitmez tükenmez yorumlarla karşılaşacaksınız. Aziz Peygamberimizin “Faydasız bilgiden Allah’a sığınırım,” şeklindeki duasının ne anlama geldiğini böylece anlamış oluyoruz.

Yerel ve genel yönetimde, siyasi patilerde, sivil örgütlerde, iş hayatında, üniversitelerde, alkışlı slogan yalakalığı var. Alkış olan adam, özelliklerini Allah’tan bilmemeye başlıyor, ben büyük adamım, diyebiliyor. Kibre kapılıyor.

Onlarca yıldır hep birilerinin izinde olduk da ne oldu. Mesela ülkemizi savunmak için muhtaç olduğumuz uçakları bile üretemiyoruz.

Halin İbd Velid, fetihlerle giderek ünleniyor. Hz. Ömer halifeliği döneminde onu görevinden azlediyor. Hz. Ömer’e bu kadar başarılı adamı neden azlettin, diyorlar. Cevabı bilgece ve şöyle:

“Müslümanlar, zaferleri Allah’tan değil de Halid’den görmeye başladılar. Müslümanları da ,Halid’i de korumak istedim.”

Ali Rıza DEMİRCAN

Devam Edecek

Gelişen Olaylara İslami Bakışın Adresi