Munib Engin NOYAN

  Ve bir daha vurdu deprem… “Gevşemeyin! Aklınızı başınıza toplayın!” dercesine. Gözlerini karartıp hâlâ hayâtî tehlike taşıyan evlerine giriyorlardı, sağlam durumda kalmış birkaç temel ihtiyaç malzemesini kurtarmak için. Buzdolabı, ocak, televizyon… Yalnızca “Mal canın yongasıdır” sözüyle vurgulanan o dürtü değildi...

Deprem olgusu kaderdir. Depremin yol açtığı yıkım felâketi, kader değildir! Deprem olgusuna yol açan tektonik hareketler kaderdir. Kader, ALLAH’ımızın, celle şânuhu, bütün varlık âlemindeki canlı-cansız, bildiğimiz-bilmediğimiz bütün varlık kategorilerinin her biri için belirlemiş olduğu İlâhî Ölçü’nün ve yine ALLAH’ımızın, celle...

Ardı ardına vuran iki büyük depremin yaşandığı şehirlerimizin ve oralarda yaşayan insanlarımızın durumlarına bir bakın: yerle bir olmuş binalar, altlarında kalıp ölen ve yaralanan insanlar, herkesin rûhen ve bedenen yaşadığı sarsıntının mânevî ve maddî dünyalarını perişân edişi, maddî hayatın sürdürülebilmesi...