Okullar açılıyor, peki şimdi ne olacak?

Aslı Nur Şahin

Milli eğitim bakanlığının açıklamalarına göre okullar 6 Eylül itibariyle yüz yüze eğitime başlıyor. 1,5 senedir süren uzaktan eğitim sonrasında okula dönüş nasıl olacak?

Bizi neler bekliyor?

Çoğu ülkede dünyayı kasıp kavuran pandemi, ilkokuldan yükseköğretime uzanan eğitim zincirinde eğitimin aksamasına, kullanılan yöntemlerin değişiklik göstermesine neden olmuştur. Bu değişikliklerin toplum tarafından kabullenilmesi ve uygulamaya geçirilmesi bir hayli zaman almıştır. Uzaktan eğitime geçilmiş fakat farklı sosyo ekonomik imkânlara sahip olan ailelerde bu süreç farklılık göstermiştir. Özellikle kırsal bölgelerde ya da internet erişiminin çok iyi sağlanamadığı bölgelerde ‘eksiklikler’ yaşanmıştır. Ülkemiz ekseninde bakıldığında bu gelişmeler ve uyum birçok düzenlemeye tabi tutulmuş ve kolaylaştırılmaya çalışılmıştır. Bu süreç, eğitim öğretimi tahmin edildiğinden daha fazla etkilemiş olup, öğrenciler üzerinde farklı tepkilere yol açmıştır.

İnsan sosyal bir varlıktır. Yaşamak, hayatını idame ettirebilmek için farklı insanlara ihtiyaç duymaktadır. Bu anlamda eksiklikler çeşitli psikolojik sorunların ortaya çıkmasının yanında, bağımlılıklara da sebep olabilmektedir. Eğitim öğretimin dahi teknolojik ortam üzerinden yapılarak, sosyalleşmenin en büyük yardımcısı olan okullarda fiziki olarak bulunulamaması bahsi geçen sorunlara davetiye çıkarmıştır. Okulun yanında sokağa çıkma yasaklarının devam etmesi, özellikle 18 yaş altına uygulanan kısıtlamalarda etkili olmuştur. Öğrencilerin sürekli olarak evde zaman geçirmesi ve insani bir ihtiyaç olan iletişimin sağlanamaması toplumsal sorunları da beraberinde getirmiştir. Okulların açılma kararı sonrasında, gitmek istemeyen öğrencilerin görülmesi, arkadaşlık ilişkisi geliştirmekte zorlanılması ve bağımlılığın fiziki ortamda da devam etmesi görülebilecek sonuçlardandır. Peki, bunun olmaması için ne yapabiliriz?

Bu süreçte ebeveynlere ve öğretmenlere oldukça büyük bir sorumluluk düşmektedir. 1,5 yıllık eğitim hayatını verimli geçiremeyen çocuk, derslerinin başarısızlığı yanında bir de sosyalleşme eksikliğini ekleyerek farklı tepkilerde bulunabilir ‘aslında hiç böyle yapmaz’ diyebileceğiniz hareketler gösterebilir. Bu durumlarda;

– Öğrencilere el verdiğince sosyalleşme imkânı tanınmalıdır.

– Ebeveynler, çocuklarını kendiişlerini kendileri yapmaları konusunda teşvik etmeli, insanlarla iletişimde olacağı yerlerde fırsat sunulmalıdır.

– Derslerinin başarısızlığı noktasında öğretmen ve öğretmen adaylarının önceki senelerin konularını tekrarlayarak yeni konuların anlatımını yapması fayda sağlayacaktır.

– Okullar ve sivil toplum kuruluşları öğrencilerin sosyalleşmesine etkide bulunacak etkinlikler düzenlemeli, farklı insanlarla etkileşimin arttırılmasına önem verilmelidir.

– Bu süreçten en çok etkilenen grup olan öğrencilere, bu bilinçle yaklaşılmalıdır.

– Sorunlarla baş edemeyen öğrenciler, bir psikolog ya da psikolojik danışmandan destek almak konusunda yönlendirilmelidir.

Hali hazırda bulunan ve karşımıza çıkabilecek sorunlara müdahale edilmemesi halinde, daha büyük rahatsızlıklara sebep olabileceği unutulmamalıdır.