Akabe Cemresi’nde Telbiye bırakılır
Allâh’ın Resûlü (Kâbe’yi yıkmaya gelen ve beraberlerinde filler bulunan Ebrehe ordusunun hezimete uğratıldığı) Muhasser vadisine gelindiğinde devesini süratlendirir. Cemre-i Akabe’ye çıkan yolu izleyerek Minâ’ya iner.
Minâ, vahiy meleği Cibrîl’in yönlendirmesiyle Hz. Âdem’in Rabbinden Cennet’i istediği yerdir; Minâ Cennet istenilerek girilecek yerdir.
Ve…Minâ, Hz.Âdem ve Havva ile birlikte onlara düşman olarak sürgün edilen İblîs’in nesillenmek için mekân tuttuğu,yaşam ve yönetim merkezi edindiği, Âdem’e ve oğullarına düşmanlığa başladığı yerdir. Hz. Âdem’e saygı secdesine varmadığı için mahkûm edildiği taşlama cezasının her yıl hacılar tarafından uygulandığı yerdir.
Minâ’ya inen Peygamberimiz, baş Seytan İblîs’i sembolize eden Akabe Cemresi’ne gelir. Gelişiyle birlikte de Telbiye duâsına son verir.[60]
Taşlama yapacağı yerde Abdullah b. Abbas’ın bulup getirdiği çakıl taşı boyutlarındaki taşlarla Akabe Cemresi’ne yedi taş atar. Her bir atışta da tekbîr getirir.[61]
Bu arada büyüklerinden kaçınılarak benzeri küçük taşlar atılmasını emreder.
Aşırılıktan kaçının
Bu gibi dinde aşırılık niteliğini taşıyan işlemleri de şöylece emir buyurarak yasaklar:
-Dini görevlerinizi yaparken emrolunmadığınız aşırılıklara düşmeyin. Zira siz- den önceki (bazı)topluluklar aşırılıkları sebebiyle çöküntüye uğradı.[62]
Allah’ın Rasûlü bineği üzerinde taşlarını atarken yanında Bilal’le Üsâme vardı. Biri devesinin yularını tutuyor, diğeri de ihramının üst kısmıyla güneşin sıcaklığından kendisini koruyup gölgelendiriyordu.
Bu sırada kendisine yöneltilen cihadla ilgili bir soru üzerine şöyle buyurur:
–Cihad’ın en fâzîletlisi zalim yönetici ve yönetimlere karşı gerçekleri haykırmaktır.[63]
KAYNAKÇA
[60]Nesâî Menasik 5/276
[61]Müslim Hac 19
[62]Nesâi Menasik 5/268
[63]Müsned 5/251
