Biz, Ayrılmaz Bir Bütünüz

Türkiye’miz, sancılı bir devreyi yaşıyor.

Mes’elelerimiz, çözülemeyecek, halledilemeyecek çapta “çözümsüz”değil…

Çok basit, çok cahil, şuursuz ve şaşkın bir kısım “Basın”ın ve onların uzantısı olan bir takım Tv kanalarının anket ve araştırma, haber ve yorum merkezlerininne yaptıklarını ne yapacaklarını, ne yapmaları gerektiğini bilmeyen kadroları, hergün ülkeye “bedbinlik”(karamsarlık) pompalasalar da bunu niçin yaptıklarını itiraf ve ifşa edinceye kadar, ben, sen, biz, hepimiz, “nikbinlik”(iyimserlik-ümitlilik) rüzgarları estireceğiz ülkemizde… Çünkü, biz “Yükselen Türkiye” nin sevdalılarıyız.

Sık sık birbirimizi uyaralım (ikaz edelim)

– ÜMİTSİZLİK, İMÂNSIZLIKTAN BİR ŞUBEDİR!

Son derece gerçekçi bir gözlemle teşhis ediyoruz ki yaşadığımız bu sancılı devre, “hayati ve ciddi” sorunlarla (mes’elelerle, problemlerle) karmaşık hâle getirilmiştir. Hepimize ağır ve ciddi mes’uliyetler (sorumluluklar) yüklenmiştir. Vazifeler, soylu davranışlar, asil ve faziletli tavırlar sergileme günüdür…diye düşünüyorum.

Sonra…

Daha da önemlisi.. Biz kaç işi bir arada, hem de oldukça tecrübesiz bir “içtimai şuur” ve adeta “içtimai refleksler” le yürütüyoruz biliyor musunuz?

• Türkiye, sivili demokratik, uzlaşmacı ve katılımcı bir yola girmiş… ona alışmaya çalışıyor. Biir!
• “Askleri darbesiz” bir zaman diliminde, “Milli İrâde”yi baştacı ederek yürümeğe gayret ediyor. İkiii!
• Bu devrede askeri darbeleri davet edecek kadar çılgın, vahşi, şerefsiz, “tahrikler”le boğuşmaz akl-ı selim, hiss-i selim, kalb-i selim ile milletçe bu nâ-mertlikleri altetmek zorundayız. Üüüç!
• “Salma gezen bir sürü it”in, meyhanelerde içip, içip, ülkeyi, milleti, bölme, parçalama, yıkma, vuruşturma “senaryoları” nı millet.e “hukuk devleti”sınırları içinde kalarak boşa çıkarmak mecburiyetindeyiz… Dört!
• Kendi topraklarında, değil ülkelerini, bir kaldırım taşını dahi balyozla ikiye böldürmeyen ve hemen en ağır cezaları uygulayan “Batılılar”ın benim aziz vatanım… Osmanlı’dan kalan çekirdek hatıra-yurdum, güzel Anadolu’mu karpuz böler gibi kesip ayırmak isteyen bir avuç Marksist-Leninist-Ateist-Irkçı-Ajanlık ve uşaklık yapan “bölücü-eşkıyâ” ya “sahte kahramanlık”pâyesi vermeye ve alkış tutmaya niyetli politikaları başarısızlığa uğratmaya mecburuz… Beeş!
• Bu ana mes’eleleri, en küçük bir falso yapmadan çözmek zorunluluğu ile beraber “milli şuur” parlaklığı yeterince olgunlaşmamış bulunan şu garib, şu şaşkın, şu zavallı cemiyete ekmek, aş, iş, geçim ve gelecek ümidi vermek borcu altındayız… Altııı!
• Bu arada “ekonomik istikrar” , “siyasi âhenk”,“hukuki mükemmeliyet”,“askeri güçlülük”,“diplomatik başarı”lar elde etmekle mükellefiz (yükümlüyüz) yediii!

Ve bu sıralamalar Sekiz… Dokuz… On… Diye yürür gider. Bu kadar işi, bir arada, âhenkle, kansız, gözyaşısız çözmek zorundayız aziz okuyucularım…

Çözüm anahtarı “Birliktelik”tedir.

Çözüm parolamız “Kardeşlik”tir.

Çözüm zaruretimiz “Aynı ülkenin, aynı milletin ayrılmaz evlâdları olmamız”dır.

Birlik, Kardeşlik, Vatanseverlik “ortak vasfımız”dır.

O halde…

-BİZ AYRILMAZ BİR BÜTÜNÜZ!… Biline!

Anadolu’muzun bağrında Türk, Kürt, Arap, Lâz, Çerkez, Boşnak, şu, bu… Tarihin örsünde döv

Le dövüle “milli bir alaşım”bir terkip oluşturdu. Siz, bal ile yağı, pekmezle tahini çırpa çırpa karıştırıp bir kaba koyduktan sonra, balı-yağdan, pekmezi-tahinden ayırabilir misiniz? Haa? Ayırabilir misiniz?

-Heee!… diyenin aklından zoru vardır. Ayıramazsınız.

O halde….

-BİZ AYRILMAZ BİR BÜTÜNÜZ!… Biline!

Bu bölünmeye, ayrılığa, bölücülüğe ne Türkün, ne Kürdün, ne Arabın, ne Lâz’ın, Çerkezin, Boşnağın… gücü yetmez! Anadolu insanının kanı, bu ırklara mensup, mü’min, muvahhid, Müslüman erkeklerin ve kadınların sıcak sevgi ve aşkları ile “rahimlerde” oluştu, şekillendi, doğdı… Bir Türkmen yiğidi kara gözlü bir Türk kızına vuruldu… Kürt güzelinden doğan yavru büyüdü, üniversite sıralarında gönüller yakan, yeşil gözlü bir Karadeniz’li dilber’e nişan taktı… Onlardan doğan bir kızı Şırnak’a, ikinci kızı İstanbul’da “Yeni Bosna”daki bir aileye gelin verdiler. Oğlan bir “Çerkez dilberi”ni kaçırdı. Evlendiler… Çocukları büyüdü. Bir “çöl ceylanı” kadar güzel Arab kökenli kıza “Hanımım!…” dedi…

Allah aşkına söyleyin! Bu aziz millet, hangi etnik kökenle yâd edeceksiniz? İslâm, hepimizi birlik potasında yoğurdu. Vatanımız “Türkiye”. Hepimiz bu vatanın, bu bayrağın, bu yüce devletin sevdalısı “Müslüman-Türkiye”yiz. Pensilvanya’daki “şizofreniz bir deli”nin peşine takılıp, darbeye yeltenen bir avuç ruhsuz, vicdansız, satılmış “hâinler”e karşı, volkan gibi püskürtüp, seller gibi savaşan kahramanlarla birlikte “BİZ MÜSLÜMAN TÜRKİYE”yiz Allah’a hamdolsun! Biz bölünmez bir bütünüz…

Gelişen Olaylara İslami Bakışın Adresi