SEVİYORUM     

Seviyorum.

Tek kelimelik devasa bir cümle…

İçine kimi, neyi sığdırmak isterseniz yapabilirsiniz. Yerim yok, bunu istemem gibi bir durumu yoktur onun. Çiçeğe, börtü böceğe, insan dışındaki herhangi bir canlıya da söyleyebilirsiniz. Bir düşünceye ve dava dediğiniz ne varsa, davanın hangi kutsalları varsa onlar için de belirtebilirsiniz. Ya da karşı cinse, bir çocuğa veya bir yetişkine de söyleyebilirsiniz. Anneye, babaya; eşe, evlada ifade etmenin yoktur bir günahı.   Sınırı da yoktur. Yeter ki gönülden söylenmiş olsun. Karşılık beklemeden söyleyin, karşılık bulursunuz.

Seviyorum.

Tek kelimelik tam bir cümle…

Abartıdan uzak. Yanına yöresine ekstra kelimeler bırakmasanız da sizi, meramınızı en iyi şekilde ifade eder. Eksiksiz bir eylem cümlesidir. Dünyayı değiştirebilecek kudrete sahip efsunkâr bir cümledir. Bir şairin veya yazarın bütün sırrını içinde barındıran anlam heybesidir sonra. Bestekârın notalar toplamıdır.

Seviyorum.

Tek kelimelik nazenin bir cümle…

Bir motivasyon ifadesidir sevdanın kapkara sularına dalanlar için. İncitmek istemediğimiz, kırmaktan çekindiğimiz, koruyup kolladığımız kişilere söylediğimiz alelade görünümlü nadide bir sözdür. Durmaksızın heves kıran, moral bozan, kafa karıştıran durumları onarıcı muhteşem bir iksire sahiptir bu cümle. Sakinleştiren, ruhsal bozukluklara iyi gelen, gönül alıcı özellikleri olan sevimli bir ifadedir çoğu zaman.

Seviyorum.

Tek kelimelik bir duruş cümlesi…

Karanlığa küfretmek yerine yakılan mumun sönmeyen titrek alevidir. Devrimci bir gencin haykıran yumruğudur. Mazlumların duasındaki en can alıcı sözdür. Hayra yoldaş, şerre düşman bir cümledir kimi zaman. Kötülüklerin karşısında dimdik dururken yaslanılan dağdır. Yalnızlık çölünden kurtulma savaşının kahramanı. İnsanın serüveni filminin başrol oyuncusudur çoğu kez. Ve hayat sahnesinde okunan an güçlü tirat.

Seviyorum.

Tek kelimelik rahmet ve merhamet cümlesi…

Çorak topraklara ve gönüllere düşen rahmet damlasıdır.  Dikilen fidanların can suyudur. Çocuk sesidir zaman zaman. Yeni doğan bebeğin tattığı ilk dünya lezzetidir. Ayakları yerden kesen çığlığın şahikasıdır. Yetime, öksüze uzatılan eldir; onların yüzündeki tebessümdür. Elde avuçta bir şey yokken verilen sadakadır.

Seviyorum.

Tek kelimelik upuzun bir cümle…

Bir şiirin ilk ve son dizesidir en çok. Bir berceste mısradır. Senfoninin ilk ve son notasıdır. Kitleleri coşturan müthiş bir marşın yürek titreten ahengidir. Romanın tüm cümlelerinin hülasasıdır. Öykülerin kahramanı, denemenin içtenliği, sohbetin sıcaklığıdır. Ressamın seçtiği renklerin sımsıcak uyumudur.  Her şey sevmekle başlar, diyorsak eğer haykırmalıyız bunu daima. Kime, neye söylüyorsak en yalın haliyle belirtmeliyiz. Bir hesap içinde değil hesapsızca söylemeliyiz.  Alelade bir söyleyişle değil arzulu coşkulu bir şekilde dile getirmeliyiz. Dağınık değil düzgün, kaba değil kibar olmalı söyleyişimiz. Kalpten gelmeli, ağzımızdan dolu dolu dökülmeli bu cümle.

Özdemir ASAF gibi seslenmeliyiz:

‘’Öylesine güzel seviyorum ki seni                                                                               

Öylesine saf,                                                                                                            

Öylesine temiz,                                                                                                        

Öylesine derin,                                                                                                                    

Ve ‘öylesine ‘ değil…’’    

Seviyorum.

Ötesi yok!

EYYUP YÜKSEL