Siyaset ve 31 Mart Seçimleri

Siyaset mi (!) bizi ayrıştırdı, yoksa biz mi siyaseti ayrıştırıcı bir unsur olarak kullandık, tartışılır. Sosyolojik olarak siyasetin tanımı, “Halka hizmet etme sanatı” olarak tarif edilir. O zaman siyasetçiler, “Halka en çok ben hizmet edeceğim “yarışındadırlar dersek,  yanlış bir yargı olmaz.   

Güzel ülkemizin güzel insanları, 31 Mart yerel seçimlerinde tercihini yaptı ve yerel yöneticilerini seçti. Özellikle İstanbul ve Ankara da yapılan itirazlar neticesinde, oyların tekrardan sayılma cihetine gidilmesi; itirazları yapanların kanuni hakkıdır, diye düşünmemiz gerekir. Sonucu hep birlikte göreceğiz. Netice de yüksek seçim kurulu, yüksek mahkemedir ve kararlarına uyulması zorunludur. İstanbul ve Ankara başta olmak üzere, itiraz edilen il ve ilçelerde ki seçim sonuçlarının bütün ülkemize hayırlı olmasını temenni ediyoruz.

Siyasetin ayrıştırıcı değil de birleştirici olması ise en büyük temennimiz. Siyasetçilere tavsiyemiz, toplumumuzu bir bina olarak görmeleri, milli ve manevi değerlerimizi de o binanın harcı olarak telakki edebilmeleridir. Yoksa ne yapılan siyasetin bir değeri kalır, ne de demokratik bir şölen haline dönüştürerek yaptığımız seçimlerin.

Siyaset denilince aklıma ilk gelen şey, Nizamülmülk’ün siyasetnamesidir. Asırlar öncesinden, günümüze ve geleceğe ışık tutacak prensipleri kaleme alan Nizamülmülk, yönetici kadroların nasıl olması gerektiğini, aynı zamanda da nasıl davranması gerektiğini bizlere anlatmıştır. O zaman bizde, bu güzel kitaptan, hatırımızda kalan birkaç örnek vermeye çalışalım.

Devlet yönetimi, kolay kolay herkese nasip olacak bir şey değildir. Yönetime gelen insanlar, devletin malını devlet için harcamalı, ahret hayatını da unutmamalıdırlar. Kendisi rahat ve huzur içinde yaşarken, yönettiği halkın içinde bulunan ihtiyaç sahibi insanları unutmanın, ahret hayatında önüne çıkacağını bilmelidirler.

İş ehline verilmeli, herkes liyakatine göre değerlendirilmelidir. Ayrıca bu metod peygamberimiz(sav)’in metodudur. İlmi bir deha olan Enes b. Malik Peygamberimiz (sav) den binlerce hadis rivayet ederken; askeri bir deha olan Halit b. Velit’in ise rivayet ettiği hadis sayısı, bir elin parmakları kadar azdır. Zira Peygamberimiz (sav), Enes b.Malik’i ilmi sahada,  Uhut savaşından sonra Müslüman olan Halit b. Velit’i ise askeri alanda istihdam etmiştir.

Devlet adamları, makam ve mevki’in geçici, yapılan hayırlı ve güzel işlerin ise kalıcı olduğunu bilmelidirler. Amaç, her zaman için, “gök kubbede hoş bir seda bırakmak” olmalıdır.

Merhamet duygusu, yöneticilerimizin en büyük hasleti olmalıdır. Merhamet duygusu ile Allah korkusu birleştiğinde Adalet duygusu ve adaletli olma tezahür eder ki, yöneticilerimiz için en büyük meziyet bu olsa gerekir.

Siyasetname’den birkaç nokta belirtmeye çalıştığımız bu yazımızı,” Hangi toplumlar medenidir” sorununa cevap vermeye çalışarak bitirelim.

Sanılanın aksine, teknoloji, silah sanayi, uzay sanayi vs. konuların da ileride olan ülke ve toplumlar medeni değildir. Eğer öyle olsaydı, bu saydığımız özelliklerin fazlasına sahip olan ABD en medeni ülke olurdu. Oysa ABD. 1945 yılında Japonya ya attığı atom bombalarıyla, ne kadar barbar bir toplum olduğunu ortaya koydu.

Şunu unutmayalım ki, modern toplumlar, insanlar arasında eşit ve adaletli davranabilen toplumlardır.

31 Martta yapılan yerel seçimlerin, ülkemiz ve İslam alemi için hayırlar getirmesini Yüce Rabbim den niyaz ediyorum. Bir kaç cümle terennüm etmeye çalıştık ya…

Sürçülisan ettiysek affola…

Şaban DOĞAN

Gelişen Olaylara İslami Bakışın Adresi