Razı edemedim huysuz gönlümü
Dur bir dinle dedim, söz dinlemedi
Kızmam, kırıştırmam da şu anlımı
Lâkin anla dedim, söz dinlemedi
Baktım ki demekle yüzü gülmüyor
Boş dolmaz, doluya koysam almıyor
Âh ah! Sözlerimin kârı olmuyor
Danış senle dedim, söz dinlemedi
Âh! Gemi azıya almış kin güder
Dedim, işin sonu kötüye gider
Ne ederse kişi kendine eder
Beni tınla dedim, söz dinlemedi
Zaman gaddar, nice düzen dağıttı
Bir değirmen gibi insan öğüttü
Sana da acımaz, âlem ağıttı
İster ağla dedim, söz dinlemedi
Aldırma çapsızın bakıp çapına
Üzümün çöpüne, armut sapına
Keskin sirke, zarar verir küpüne
Nefsi bağla dedim söz dinlemedi
Senin tecrübene, bunca yaşına
Bakmazlar gözüne hem de kaşına
Makul ol, aklını al da başına
Kerem eyle dedim, söz dinlemedi
İkna etmek asla mümkün olmadı
Nasihatten, va’zdan öğüt almadı
Teskin olup özde karar kılmadı
Sonu düşle dedim söz dinlemedi
Mustafa Topal