islami haberdini haberortadoğu haberleriislam coğrafyası
DOLAR
32,5251
EURO
34,9037
ALTIN
2.438,04
BIST
9.915,62
Adana Adıyaman Afyon Ağrı Aksaray Amasya Ankara Antalya Ardahan Artvin Aydın Balıkesir Bartın Batman Bayburt Bilecik Bingöl Bitlis Bolu Burdur Bursa Çanakkale Çankırı Çorum Denizli Diyarbakır Düzce Edirne Elazığ Erzincan Erzurum Eskişehir Gaziantep Giresun Gümüşhane Hakkari Hatay Iğdır Isparta İstanbul İzmir K.Maraş Karabük Karaman Kars Kastamonu Kayseri Kırıkkale Kırklareli Kırşehir Kilis Kocaeli Konya Kütahya Malatya Manisa Mardin Mersin Muğla Muş Nevşehir Niğde Ordu Osmaniye Rize Sakarya Samsun Siirt Sinop Sivas Şanlıurfa Şırnak Tekirdağ Tokat Trabzon Tunceli Uşak Van Yalova Yozgat Zonguldak
İstanbul
Az Bulutlu
17°C
İstanbul
17°C
Az Bulutlu
Salı Az Bulutlu
16°C
Çarşamba Az Bulutlu
18°C
Perşembe Hafif Yağmurlu
18°C
Cuma Hafif Yağmurlu
19°C

ÇOCUKLARA DİN EĞİTİMİ KAÇ YAŞINDA VERİLMELİDİR

ÇOCUKLARA DİN EĞİTİMİ KAÇ YAŞINDA VERİLMELİDİR

 

Her çocuk bir ortama doğar. O ortamda ilk bilgilerini öğrenir, uygular. Yanındaki yetişkininin her hareketi hali tavrı onun için bir eğitimdir. Mesela dil eğitimi. Çocuk doğduğu andan itibaren yetişkinleri yanında konuşmaya başlarlar. Bazen çocuğa hitaben bazen de kendi aralarında, ama konuşurlar. Çocuk bebeklik döneminde ilk bir yaşına kadar yanında konuşulanları yavaş yavaş anlamaya başlar, iki yaşına geldiğinde ise ilk cümlelerini kurar. Hiçbir ebeveynde sıkıntılı bir durum yoksa bir uzmana başvurup “Çocuğuma konuşmayı ne zaman öğretmeliyim” diye sormaz. Çünkü her ebeveyn konuşmanın bir süreç olduğunu çocuğun önce anlamaya zamanla da konuşmaya başlayacağını bilir. Çocuk hangi ortamda büyüdüyse de o dili o şekilde kullanmaya başlar. Fransız bir ailenin çocuğunun Fransızca, Türk bir ailenin çocuğunun da Türkçe konuşması normaldir. Hatta Türkiye’nin farklı yörelerindeki çocukların şivesi bile farklılık gösterir. Çünkü her evin her yörenin üslubu farklıdır.

İşte din eğitimi de aynı dil eğitimi gibidir. İnsanın her hareketinde her cümlesinde vardır. Çünkü din bir yaşam biçimidir. Çocuğun doğduğu andan itibaren maruz kaldığı ortamda ne kadar doğru yaşanıyorsa çocuğun hayatında o kadar etkili olur. Bir ev düşünelim ki ebeveynlerin dilinde hep şükür var, kul hakkı çok önemseniyor, bakılan yaşanılan her durumda Allah anılıyor, bir işe başlamadan önce Allah rızası gözetiliyor, gıybet edilmiyor. Böyle bir ortamda yetişen çocuğun hayata bakış açısı ve ahlakı ailesinden gördüğü gibi olacaktır. Tıpkı dil eğitimdeki gibi önce izleyecek, kaydedecek, sonrada öğrendiklerini uygulayacaktır.

Yoksa ki ebeveynler vermek istedikleri dini bilgileri hayatlarına geçirmemişlerse, yaşanılan ortamın düzeni inançları olamamışsa “biz çok iyi yaşayamıyoruz ama çocuğuma öğreteyim o daha güzel yaşasın öğrensin, daha iyi bir Müslüman olsun” diyorlarsa, öğretilmeye çalışılanlar çokta etkili olmayacaktır. Yani çocuğa israf anlatılıp da her öğünde birkaç tabaklık yemek çöpe gidiyorsa, kul hakkından bahsediliyor da trafikte kurallara uyulmuyorsa, yalanın dinde yeri olmadığı anlatılıp evde çalan telefona “yoldayım” diye cevap veriliyorsa, onaylanmayan hayat tarzları, dizi olunca ilgiyle izleniyorsa, anlatılanlar elbette ki içselleştirilmeyecektir.

Bu durumda sıkça sorulan “çocuğuma din eğitimini kaç yaşında vermeliyim, nasıl vermeliyim” sorusuna,  kendimizi geliştirerek, dinimizi yaşamaya çalışarak, her hal ve tavrımızla örnek olarak ve çocukla güzel bir ilişki kurarak cevabını verebiliriz. Bundan sonra elbette ki izlettirilenler, dinlettirilenler, bulunulan ortamlar koyulan hedefler, verilmek istenen dini eğitimi destekleyecektir.

 

Şeyma DEMİRCAN NAMAZCI

 

ETİKETLER: ÜSTMANŞET, yazarlar
Yorumlar
  1. İsmail Sağlam dedi ki:

    Tebrikler güzel bir değerlendirme